En route met Barbele

  Voor deze blog leen ik graag een fragment uit het boek ‘Biologie van de overtuiging’  (Dr. Bruce Lipton). Om even bij stil te staan… ‘Met het overmatig gebruik van medicijnen nemen we vrijaf van onze persoonlijke verantwoordelijkheid. Onze obsessie met medicijnen herinnert me aan een baantje bij een autodealer dat ik had toen ik op de universiteit zat. Om half vijf op een vrijdagnamiddag kwam een woedende vrouw de zaak binnen.  Het lampje voor ‘onderhoudsbeurt’ in haar auto knipperde, terwijl de wagen al verschillende keren voor dat probleem was nagekeken. Wie wil er nu om half 5 op een vrijdagnamiddag aan een hardnekkig probleem werken en met een woedende klant te maken hebben? Iedereen zweeg, behalve één mecanicien die zei: ‘Ik zal er wel even naar kijken.’ Hij reed de auto naar binnen, kroop achter het dashbord, haalde het lampje uit het controlelichtje en gooide het weg. Vervolgens opende hij een blikje fris en stak een sigaret op. Na een gepaste tijd, waarin d...

  Wat heeft 2014 jou al gebracht? Zoals ik eerder schreef hoopte ik dat 2014 voor mij een zekere rust zou brengen.  De trend van 2013 blijft zich echter nog even doorzetten.  Ja, het leven daagt me toch wel serieus uit.   Ik zit momenteel alweer stevig in de ‘ratrace’.  De bouw vraagt heel wat tijd en energie, vooral alles wat niet vlot  en ook echt misloopt. Dagelijks tal van telefoons doen, aannemers op elkaar afstemmen, constant keuzes maken, materialen kiezen,… Er is een 1 ste  deadline: 30 januari gaat hier de unizo nieuwjaarsreceptie door! Mens Sana groeit intussen mooi verder en ook Consana Vitality kent een groeispurt. Wekelijks 1 à 2 lesdagen in het verre Tongerlo. Pedagogische studiedagen geven in het verre Limburg,..  Intussen ook 2 examens afgelegd, onze 5 kinderen, het huishouden ,…  Gezien onze tuin 1 bouwwerf is, is ons huis dat ook vaak. En dat kan er soms teveel aan zijn. Mijn GSm die niet werkt, mijn handtas die werd ge...

  Ik heb enorm uitgekeken naar de vakantie. 2 weken samen met het gezin, slechts enkele afspraken. Ik  plande om elke dag om 5u30 op te staan. Zo zou ik elke dag van 5u30 tot 8u30 voor mezelf hebben om te studeren, taken te maken en af te werken, mijn stagemap in orde te brengen, lijsten maken van allerhande zaken, mijn administratie op punt stellen, trainingen voor te bereiden,…  De rest van de dag kon ik dan hoofdzakelijk samen met  mijn gezin doorbrengen…     Zo was mijn plan, ik zag het heel goed zitten. De eerste nachten sliep ik al bijna niet. Ik dacht constant aan mijn overleden broer Egidius. Ik stond op en las zijn mails, zijn berichtjes, zijn boek, keek op zijn facebook,  … Ik werd er heel de tijd naar toe getrokken,…. Een rouwproces doorgaan? Nee, dat had ik niet gepland. De rest van mijn planning schoot er al snel bij in. Alles stapelde zich op. Overal zag ik werk, zowel in huis als in mijn hoofd, werk dat ik voorzien had, maar no...