En route met Barbele

  Tijdens mijn totaaltrajecten gaat het vaak over ‘controle hebben’, ‘het goed willen doen’, ‘perfectionisme’…  Deze thema’s komen dan ook heel vaak aan bod in de omgang met onze kinderen, o.a. met hun schoolwerk.  Hun schoolwerk controleren, zorgen dat ze alles mee hebben naar school, erop toezien dat ze voldoende studeren, dat ze hun zwemzak of turnzak mee hebben… Willen we onze kinderen leren hun verantwoordelijkheid nemen door het allemaal in hun plaats te doen of door het in hun plaats te controleren en te sturen? Vinden we het belangrijk om als een ‘goed’ ouder aanzien te worden en zorgen we er daarom voor dat ons kind steeds in orde is? Kunnen we ons kind toelaten ‘fouten’ te maken en hieruit te leren? Kunnen we onze kinderen toelaten eigen keuzes te maken? Kunnen we onze eigenwaarde,  onze waarde als ouder loskoppelen van de prestaties, de voornaamheid, … van onze kinderen? Nee, ik hou me niet bezig met alle schoolse vragen en verwachtingen nauwgeze...

  Dag Egidius, dag broer, Een jaar geleden,… … kwam je nog helpen om de vloerisolatie te leggen …. nam ik je nog 3  dagen mee naar Nederland … had ik meer contact met jou in 4 maanden dan in de laatste 20 jaar … ging je terug gaan werken … lagen hoop en wanhoop zo dicht bij elkaar … vroeg je ons om te mogen gaan … lagen leven en dood zo dicht bij elkaar Vandaag… liggen dood en leven zo dicht bij elkaar… her-beleef ik alles opnieuw… her-denk ik alles opnieuw… her-voel ik alles opnieuw… her-inner ik alles opnieuw… Met mijn hoofd, mijn hart, mijn lijf Dankbaar dat ik je nog heb mogen leren kennen Dankbaar dat je me toeliet Dankbaar om al wat je me geleerd hebt. Tot ziens Egidius, ik zie je graag Barbele   Moeder schreef een brief, een brief die me heel diep heeft geraakt. Een brief die ik met haar toestemming graag deel met wie hierin wil delen. img-Y12080740-0001 Scan 11 Scan 12 Afgelopen zondag wandelden we als herinnering aan Egidius zijn  ‘oorlog...