En route met Barbele

  ’ t Is weer de tijd van de communiefeesten. Ook onze Josse deed vorige zaterdag zijn vormsel. Komende zondag is het feest met de familie. Het organiseren van zo’n feest geeft me nooit echt stress gegeven. Ik ga er altijd van uit dat het wel zal lopen en dat is uiteindelijk  ook altijd zo geweest. Zondag zorgen de meter en peter van Josse zelfs voor het eten voor de 50 à 60 genodigden, ik ben dus helemaal op mijn gemak 😊 Het valt op  hoe verschillend mensen omgaan met zo’n feest . Zo’n feest blijft voor vele mensen een grote bron van stress. Sommigen zijn er al een jaar op voorhand mee bezig, anderen beginnen er het laatste moment aan. De ene staat op de klassieke foto’s of ijstaart, een ander maakt er iets heel persoonlijk van en nog een ander doet hier niet aan mee.  En zo kunnen we nog even doorgaan. Ik vind het altijd boeiend om te aanschouwen en horen hoe anders mensen hier in staan en mee omgaan. En aangezien ik bezig ben met de voorbereiding en uitdiepi...

  Afgelopen maandag ben ik met mijn man Paul naar de sauna geweest. Ik bladerde er door een aantal weekbladen en werd getroffen door het ongelooflijke belang dat er in en via dergelijke tijdschriften gehecht wordt aan de fysieke dimensie van de mens. Precies alsof we als mens enkel maar een fysiek lichaam hebben. Precies alsof het geluk enkel te vinden is in een lichaam. Of dat je op zijn minst nooit volledig gelukkig zou kunnen zijn zolang je er niet ‘perfect’ uitziet. Precies alsof alle ‘mooie’ mensen automatisch gelukkig zijn.   Blijkbaar hebben zovele mensen zich zo geïdentificeerd met hun fysieke vorm en zijn ze gaan geloven dat dit bepaalt wie en wat we zijn.   Langzaam maar zeker zijn we onszelf gaan zien en ervaren als begrensd door ons lichaam en na verloop van tijd zijn we ervan overtuigd geraakt dat we in wezen een afzonderlijke entiteit zijn. Wat in werkelijkheid niet het geval is… Hoe komt het eigenlijk dat we ons zo zijn gaan identificeren met de materiële d...