En route met Barbele

  Stockeer en ver-zeker ook jij jouw leven en toekomst op de bank? Leestip vooraf: print deze blog af, zet je op een aangenaam, rustig plekje, creëer de tijd en sta eens stil …. Op verschillende manieren heb ik de laatste tijd expliciet te maken met het gegeven  ‘geld’ en wat dit teweeg en naar boven brengt bij mensen . Het maakt me zo duidelijk hoe bepalend iemands kijk op en overtuigingen rond geld zijn op hoe iemand hiermee omgaat. En als gevolg hiervan ook hoe iemand al dan niet geld aantrekt in zijn leven. Het doet me stilstaan bij hoe ik hier zelf naar kijk en mee omga. Dan stel ik vast dat ik anders kijk naar en omga met geld dan klassiek wordt verwacht en ‘aanbevolen’. Geld is voor mij altijd al een vorm van energie geweest . Een middel die dingen en dromen mogelijk maakt. Als ondernemer is deze visie alleen maar versterkt. ‘Al wat binnen komt, gaat weer buiten’, ik zou hier soms zelfs iets te onbezonnen enthousiast ver in durven gaan. Anderzijds ben ik er oo...

  Het thema en schrijven van mijn blog is iets wat meestal heel spontaan gebeurt. Ik maak iets mee, ik lees of hoor iets en voel er iets bij. Ik leer iets, ik stel iets in vraag,…. Ik begin te typen en de blog komt als vanzelf. Al schrijvend kom ik tot inzichten, verwerking of versterking en vele bloglezers hebben hier op hun beurt iets aan. Deze flow zit er deze keer niet in. Ondanks het feit dat ik al een week in de Pyreneese bergen mag vertoeven. Wellicht heeft dat te maken met mijn vorige blog en wat dit teweeg heeft gebracht. Aanvankelijk was ik van plan te delen wat het met mij heeft gedaan en hoe ik hier uit ben gegroeid. Maar iets houdt me erin tegen. Ik wil geen verkeerde interpretaties voeden of uitlokken. Ik wil ook geen onnodige tumult voeden en verder zetten. Dus vind ik het ‘veiliger’ een ‘veilige’ blog te schrijven,  zonder van dit alles weg te lopen. Dat doe ik niet. Want ik weet dat het leven inherent ‘veilig’ is. Dat je alles wat op je pad komt, aankan. Ik la...

  Ik start deze blog met mee te geven dat de mogelijkheid bestaat dat je weerstand of kwaadheid  voelt tijdens het lezen ervan. Als je ervoor kiest deze blog te lezen, wil ik je dan ook vragen om eens begonnen, door te lezen tot het einde.    Ik herinner me  Tom als een creatieve, optimistische, positieve, populaire student toen ik nog les gaf als docent lichamelijke opvoeding aan de lerarenopleiding. Ik begeleidde hem onder andere voor zijn stage en zijn eindwerk. Het was duidelijk dat het lesgeven en het omgaan met kinderen echt zijn tweede natuur was…., of beter: zijn eerste natuur. Intussen is Tom op dat elan verder gegaan. Populaire leerkracht,  in de running om directeur te worden, succesvol binnen de musicalwereld. Heel wat vrienden en connecties. Het leven ging hem voor de wind. Overal graag gezien. Overal applaus. Hij stond letterlijk en figuurlijk altijd ‘op het podium’. Vorige week kwam Tom terug op mijn pad. … Tom is van zijn podium gesukke...