En route met Barbele

  Het lijkt een terugkerende zin te worden: dat van dat  ‘fietsen door het leven’ . Twee dagen geleden tekende ik onderstaande illustratie, bij wijze van verankering van een momentje op de fiets. Ik stelde me die dag al fietsend de vraag hoe mijn ideale partner er dan uit ziet. En weet je welk antwoord onbewust bij me opkwam:  ‘iemand zoals ik’ . Spontaan kwamen vervolgens een reeks kenmerken in me op die ik wel weet te appreciëren aan mezelf en aan anderen. Ik weet het, dat klinkt een beetje zelfgenoegzaam, maar eigenlijk vond ik het wel verrassend leuk. Omdat mezelf eraan herinneren dat ik uiteindelijk de belangrijkste persoon in mijn leven ben, dat ik er mag zijn, de  ‘ziet hoe schoon’  op mijn spiegel… het blijkt te werken: er is een vorm van zelfliefde in mijn onderbewustzijn geïntegreerd. Mezelf graag zien is een vanzelfsprekendheid geworden. En dat is eigenlijk wel een veilige en stevige basis om op terug te vallen op momenten dat m’n (zelf)vertrouwen eve...

  Februari 2014 plant ik een 1000-tal lavendelplantjes op mijn groendak. Twee maanden later geniet ik gedurende 3 warme lentemaanden volop van 150 m² ‘Provence’ op mijn dak. Juli 2014 stel ik vast dat heel wat plantjes verdord zijn van de aanhoudende warmte. We sproeien dagenlang met water. Het komt wel goed, dacht ik, ik telde dat er mogelijks 80 plantjes vervangen zouden moeten worden. Een paar dagen later kon ik er niet omheen: niet 80 maar wel 600 plantjes waren helemaal verdord, droog, dood,… Hier en daar zag ik ook een hoopvol groen stekje … Maar het mocht niet baten… Intussen heb ik al heel veel tijd, energie en geld in mijn ‘lavendel’dak gestoken. Tot vier maal toe heel het dak met zorg herplant… met telkens een niet bevredigend, zelfs frustrerend resultaat… Ik heb al veel frustratie gevoeld rond dat dak dat gedurende het grootste deel van de tijd ook nog eens vol pluizend onkruid stond. Ik begon er zelfs aan te denken het gewoon te verwijderen en het te houd...