En route met Barbele

  Je leest hieronder een schrijfsel van Naomi, illustrator bij Compagnon de route van 2016 tot 2020 Waarom zeggen we spontaan ‘scherven brengen geluk’ als we een glas of spiegel breken, maar niet als we met een gebroken hart zitten of ons leven op één of ander vlak aan diggelen ligt? Brengen die scherven dan geen geluk? Of zijn we zelf verantwoordelijk voor dat geluk? Tegenwoordig komen er wel wat scherven in mijn leven aan te pas. Letterlijk en figuurlijk durft er wel eens wat te breken in mijn omgeving, in mijn relaties, in mezelf. Eind november bijvoorbeeld: op de avond net voor dat ik naar Macedonië vertrek, slaag ik er in de achteruit van Steve (mijn voormalige partner) zijn auto aan diggelen te rijden. En met het breken van de ruit, bereik ook ik mijn breekpunt: instant barst ik in tranen uit. Al voelde ik in eerste instantie vooral veel zelfmedelijden en drama, uiteindelijk deed dit breekmoment me goed. Het was een beetje veel geweest de periode voordien. Ik bleef mezelf (te...

  Onderweg naar Apricale voor onze succes-volle Luchtroute draai ik mij nog een keer om, genietend van de schone achteruitzichten 😉 Drie weken geleden begon de paasvakantie. ‘ Na onze lancering eindelijk weer wat rust en ruimte…’,  zo dacht ik. Ik zou weer wat meer tijd hebben voor mijn gezin en ‘op mijn gemak’ onze Luchtroute voorbereiden. Niets was minder waar. De overload aan ‘wat nog allemaal moest gebeuren’ bleef maar komen. Ik ging non stop door en ik was er – op het paasweekend na – helemaal niet voor mijn gezin. Ook voor mijn metekind Jakob, die – weliswaar ongepland – 3 dagen kwam logeren bij zijn meter, maakte ik nauwelijks ‘echte tijd’. Gelukkig lijkt hij wel wat op mij en kan hij heel goed ‘op zichzelf zijn’. Mijn gezinsleden leken het te begrijpen. Halfweg de tweede week van de vakantie begonnen ze echter, elk op hun manier, signalen te geven dat het ‘erover’ was. Minne bleef maar vragen of ik nu eindelijk een beetje zou helpen met de voorbereiding van haar verja...

  Wandel, spring, zwem, vaar en vlieg je verder met ons mee?  Hier ben ik terug. Ik nam even ‘verlof’ van het schrijven van mijn blog. Door het zo intens toewerken naar tal van ‘feestlines’, zijn vele andere zaken even ‘on hold’ gezet. Prioriteiten moesten gezet worden. Het creëren van 9 websites met bijhorend aanbod, een app, een laadzone (webshop), lanceerprogramma, filmpjes, … het heeft toch heel wat van ons gevraagd. En dat doet het nog steeds. Het vraagt al maandenlang een continue focus en alertheid. Een continu evolueren, bijsturen en communiceren. Een continu kiezen en knopen doorhakken. Een continue aandacht voor ‘alles tegelijk’. Wetende dat enkel singletasken werkt, een grote uitdaging 😊. Een continu ‘steeds meer investeren in’… We werden ondergedompeld in de IT wereld en leerden de IT taal spreken (in het Engels dan nog), we leerden tal van nieuwe systemen kennen en gebruiken, Naomi leert binnenkort programmeren,… Al goed dat we zelf zo goed en dicht omringd zijn ...