En route met Barbele

  Een stukje uit een uit brief die ik 3 juli 2011 schreef naar aanleiding van het doopfeest van mijn metekind Jakob. Lieve Jakob, Ik ben blij je meter te mogen zijn. Je doopfeest is voor mij een gelegenheid om een stil te worden en stil te staan bij wat dat voor mij betekent: meter zijn.  Wij ‘volwassenen’ doen niets liever dan lessen en goede raad geven. Ik leer steeds meer om dat los te laten, om te laten ZIJN.  …  Zo wil ik ook als meter  naar jou kijken. Ik wil jou laten ZIJN en kijk vol verwachting uit  naar hoe jij zal evolueren, naar hoe jouw ‘uniek zijn’ zich zal uiten. … Laat mij je vandaag dan misschien toch één ‘goede raad’ geven JA-kob: doe je naam alle eer aan en zeg voluit JA! Tegen het leven en tegen jezelf. En leer ook ‘JA’ zeggen tegen de struikelblokken in je leven. Vecht er niet tegen. Buig er in mee en probeer te achterhalen waar die hinderpalen je naartoe willen leiden. Je meter is hier de laatste tijd een expert in geworden  😊 ...

  We zijn intussen terug thuis geland na een week Apricale (Italië) waar de lanceereditie van onze luchtroute plaats vond. Het is goed geweest. Zeer goed zelfs. Alles klopte gewoon. Het moment, de heuvel, de deelnemers, de Vi(ll)a Creato, de omgeving, het uitzicht, de weg ernaar toe, de ontvangst, de gastheer en gastvrouw, de momenten in André zijn ‘Kantina’, …  Zelfs de enkele ‘issues’ die boven kwamen klopten helemaal en brachten een enorme helderheid.   De context heeft de inhoud enorm kracht bij gezet.  Zo sterk zelfs dat ik er op dit moment van overtuigd ben dat ik deze kernweek van onze  Luchtroute|onderneem je leven enkel nog wil laten doorgaan op de Vi(ll)a Creato heuvel, ook met teams van bedrijven. Omdat het zoveel MEER-WAARDE biedt, omdat het de inhoud zoveel sterker maakt en doet in- en doordringen. Waardoor je er ook écht mee aan de slag gaat en verandering realiseert. De meest passende, stimulerende, krachtige context bieden: het maakt steeds meer ...