En route met Barbele

  Ook jouw stem uitgebracht afgelopen zondag? En waardoor werd deze gestuurd of beïnvloed? Ik heb mijn voorkeurstem gegeven aan twee mensen waar ik in geloof. Los van de partij. Los van wat ik allemaal mocht ontvangen afgelopen weken: van postkaartjes, brieven, flyers, deurhangers, kalenders tot zelfs bootjes en pakketjes….Precies allemaal ‘Sinten en Pieten’ die me  – zonder dat ik er zelf naar gevraagd heb – hele grote cadeaus beloven. Eén van de uitschieters luidde zelfs dat ‘mijn’ stad een wereldstad zou worden. De ‘Sint’ kent mij precies niet zo goed. Mijn stad een wereldstad? Het zegt en doet me weinig… Een beetje vreemd toch. Dat gevoel dat een ‘Sint’ via mijn stem zijn eigen droom waar probeert te maken. Soit, het heeft dus niet gespeeld, alle pogingen om mij te overtuigen. Het meeste heb ik zelfs niet open gedaan of gelezen. Vooral jammer voor de vele gesneuvelde bomen, denk ik dan. Jammer die dat die trouwens geen stem krijgen. Of dat hun stem niet gehoord wordt. We b...

  ‘ Hoe ga ik ooit door die muur heen geraken? ’ vroeg ik me af na het intakegesprek met Koen ( de naam Koen gebruik ik hier als pseudoniem ). Ik zag een gevoelige, kwetsbare jongeman achter de enorme beschermingsmuur die hij in de loop van jaren had opgebouwd rond zijn gevoelswereld. Bij elke vraag be-dacht hij een antwoord. Zijn ogen richtten zich telkens letterlijk naar boven, zoekend naar een gerationaliseerd antwoord. Koen had op jonge leeftijd beslist om niet meer te voelen. Want dat deed teveel pijn. Zijn beschermings/vluchtmechanismen hebben ook lang gewerkt voor hem. Maar op dit moment in zijn leven ‘voelt’ en beseft hij dat het hem ook in grote mate blokkeert. In het aangaan van relaties, in zijn prive en sociale leven en zeker ook in zijn professioneel leven. Hij beslist om mee te gaan op onze er-VAAR-route. Hij WEET dat hij dit nodig heeft, maar tegelijkertijd ziet hij er enorm tegenop. De weken voor ons effectieve vertrek wordt zijn onrust dan ook steeds groter. Hij pr...