En route met Barbele

  Ook Valentijn gevierd gisteren? Ook uitgesproken hoe graag je je partner ziet? Hoe je niet zonder hem of haar kan en hoe gelukkig hij of zij jou maakt? ‘ Als jij gelukkig bent, ben ik ook gelukkig. ’ Een zin die ik mensen vaak hoor uitspreken. In relatie tot hun kinderen, hun partner, hun naasten. Het wordt ingezet als een soort ‘bewijs’ van iemand graag zien. Maar is dat wel zo? Moet dat zo zijn? Is het doel van een relatie ‘elkaar gelukkig maken’? Is ‘elkaar gelukkig maken’ een voorwaarde voor of een uiting van een goede relatie? Ik denk en voel het niet. Het voelt niet als mijn ‘taak’ om mijn man en kinderen gelukkig te ‘maken’. Dat moeten ze zelf doen. Klinkt hard? Het voelt voor mij net als een uiting van echt graag zien om hen die weg van ontdekken waar zij gelukkig van worden zelf te laten gaan en ontdekken.  Het kan toch niet de bedoeling zijn dat ons geluk afhankelijk is van een ander of van een relatie? Uiteraard voel ik me vaak intens gelukkig. Net omwille van mij...

  Vorige week werd ik vrij plots en onverwacht overvallen door het gevoel te weinig voldoening te ervaren. Ik haal al maanden hoofdzakelijk voldoening uit het afwerken en ‘finetunen’ van heel veel werk ‘achter de schermen’.  Plots miste ik heel duidelijk de voldoening van al dat werk op het vlak van ‘resultaat’ bij onze klanten. Ondanks het feit dat ik weet dat ‘dat resultaat’ er zeker is, mistte ik toch het contact hiermee. Twee jaar geleden had ik nog een ‘overvolle’ agenda, ingevuld met onder andere bijna dagelijks individuele consulten. Het was veel, heel veel,  … maar ik kreeg ook dagelijks een enorme ‘portie’ voldoening door de groei en doorbraken van mensen van zo dicht mee te mogen maken. Vandaag is de invulling van mijn agenda niet te vergelijken met de invulling van toen. En ik voel ook heel duidelijk dat ik niet meer terug wil naar toen. Ik voel zeer goed dat dat niet ‘dé bedoeling’ is. Ik voel de goesting om steeds meer trajecten, reminders en materialen te cr...