En route met Barbele

  Corona omni present Corona is alomtegenwoordig, je kan er niet rond, je kan er niet om heen. Corona treft iedereen. Wereldwijd. Corona brengt ons collectief in het NU, niet wetend wat de toekomst brengt.   Plots zitten we allemaal in een min of meer gelijke fysieke realiteit. ‘In ons kot’. En toch heeft diezelfde realiteit op iedereen een verschillende impact. Daar waar de één deze quarantaine-tijd (stiekem) als een geschenk uit de hemel ontvangt, loopt een ander de muren op. De één voelt vertrouwen, een ander (en dat zijn er velen) zijn bang. Bang voor hun gezondheid, bang voor de onzekerheid, bang voor hun naasten, bang voor de en hun toekomst. Het is duidelijk: onze maatschappij gaat door een ongeziene crisis. Deze crisis heeft impact op iedereen. Niemand ontkomt er aan. Iedereen krijgt het zeer zuiver op zijn bord. Bij iedereen smaakt het echter anders. Iedereen verteert het anders. Iedereen heeft er het zijne uit te halen, uit te leren, van te maken. Corona omni PRESENT...

  k neem daar waar de hele wereld nu doorgaat heel ernstig. Ik stuur er ook op aan dat iedereen de adviezen, die volgens mij zeker nog strikter gaan worden, op te volgen. Zeker in functie van onze kwetsbare medemens. Tegelijk voel ik ook een soort diepe rust, een vertrouwen. Een vertrouwen dat dit ergens ook wel klopt binnen een groter kader. Omdat er naast de noodzakelijke adviezen om het virus niet verder te verspreiden, ook absoluut nood is aan zingeving en een kader om d it gebeuren te plaatsen heb ik -met enige aarzeling- beslist om 2 video’s op te nemen en te delen. Misschien heb ook jij er iets aan?   Ik ben komende tijd wellicht vrij actief op ons facebookaccount. Volg ons daar dus gerust als je wat vertrouwen en een kader kan gebruiken in deze tijd. Omdat ik weet dat er ook heel wat onder jullie er bewust voor kiezen om geen facebookaccount te hebben, deel ik hieronder een facebookpost van 2 dagen geleden 🙂     Immuniteits- en vertrouwensbevorderende voorui...

  We zijn net terug van skivakantie. Het was een mooie, maar ook zeer intense week. Intens, onder andere door de intensiteit aan ervaringen die er geweest zijn. In onze compagnie zijn er vier mensen mee die nog nooit geskied hebben. Schoon om te zien hoe er geleerd, gesupporterd, ondersteund en geduldig geholpen wordt die eerste skidag. Straf, hoe ze er alle vier (waaronder een 47-jarige 😉 ) al na slechts twee uur mee weg zijn. Zonder ‘professionele’ ski-lessen. Of zou de snelheid van leren net vanuit die vriendschappelijke ongedwongenheid en het vertrouwen in elkaar kunnen komen? En uiteraard ook vanuit jouw talent en sportieve lichaam Gerben 😉  Nadat Paul, mijn man, zijn vriend (de 47 jarige 😉 ) had geholpen, doet hij zijn eerste ‘echte’ afdaling. Hij komt hierbij zwaar ten val op zijn schouder. Ik zie hem heel bleek worden. Hij geeuwt constant. Een voorbode van flauwvallen. Toch wil hij niet geholpen worden. Ondanks de één na de ander behulpzame passant. Hij wil gerust g...