En route met Barbele

  Ik heb een lidkaart van een heel speciale en unieke vereniging. Een lidmaatschap voor ’t Leven dan nog wel. … van de ZEBRA-PAD-VINDERS Ontwerp zebra op de lidkaart is van de hand van Lies Van Acker Een uitloper van de luchtroute afgelopen zomer. In het leven geroepen door Pascale, die wij Pascale speciale mogen noemen. Nooit gedacht dat ik nog zoveel zou hebben met zebra’s, zebrapaden en op je strepen staan… Zebrapadvinders . Omdat we  PAD-VINDERS  zijn. Gaat het in het leven niet om jouw pad vinden en dat ook volgen? Velen zijn hun pad aan het zoeken, maar eigenlijk hoeven we dat pad niet te zoeken want in essentie klopt je pad altijd. Je kan in wezen ook nooit op het verkeerde pad zitten. Want als het ‘verkeerd’ is, zal dat niet goed voelen en dat gevoel zal je uitnodigen om dat pad te verlaten. In die zin is ook dat pad op dat moment het ‘juiste pad’. Binnen een geheel, een context klopt alles altijd. De uitnodiging om paden – die niet (meer) kloppen bij wie je bent ...

  Hier ben ik weer. Vanuit de stilte. Ik voelde al langer dat ik terug ‘naar buiten’ wilde komen. Maar de vorm kwam niet. De woorden kwamen niet. En forceren doe ik al lang niet meer. Vanuit vertrouwen. Dat het klopt. En plots, geheel onvoorzien en onverwacht, komen er weer woorden doorheen mijn vingers.   Ik heb drie intense maanden achter de rug. Ik had wat te accepteren. Ik had wat te zien. Ik had wat te verwerken. Ik had wat om recht te houden. Ik had wat om voor te gaan. Ik had wat om voor te zorgen. Maanden van stil staan en vooruit gaan, van loslaten en nieuw leven, van confrontatie en creatie, van afstand en nabijheid, van dood en leven, van vermoeidheid en energie, van onrust en rust, van verbinding en ontbinding, van verleden en toekomst. Maanden waarin tegenstelling, yin en yang nog nooit eerder zo tegelijk duidelijk aanwezig waren in mijn leven. Maanden waarin ik nog veel dichter bij mezelf kwam dan ik al dacht te zijn. Maanden waarin ik Compagnon de route weer ‘to...