En route met Barbele

  ‘ Mocht ik hier als de jongere versie van mezelf staan, dan zou ik nu liefst van al heel snel weglopen.’   Zo startte ik mijn gastles een tweetal weken geleden. Ik ging in op de uitnodiging van Vlaio om een gastles te geven in de derde graad van het secundair onderwijs. Een les over het ondernemerschap. Om het ondernemerschap bij jongeren te stimuleren. Veel (zin in) ondernemerschap zag ik niet toen ik de leerlingen zag binnen komen. Ook niet de minste goesting of interesse. Integendeel. Ik bespaar je van wat ik hoorde en zag. Ik vind het ook niet nodig en ergens ook niet oke het hier te beschrijven. De leraar deed de grootste moeite om hen ‘tot de orde te roepen’ en mij te introduceren. Ik aanschouwde het allemaal. De gedachte ‘ Wat kom ik hier in godsnaam doen? ’ zou zeer ‘gerechtvaardigd’ zijn, maar kwam niet in me op. Ik voelde rust vanbinnen. Wel een beetje een gezonde spanning. Maar vooral nieuwsgierig hoe het verder zou lopen. En dat kon alle kanten uitgaan… Het ...

  Vorige zondag was ik even ‘up’ date met mezelf. Een up-date over… … t’een en t’ander … een manisch-depressief universum … intense heftigheid en helderheid … aangeraakte oude pijn en healing … doodlopende en nieuwe wegen … deuren die je sluit en nieuwe die opengaan … je pad voelen, vinden en volgen … pad-vinders en  met gezellen … het leven die je de weg wijst en in alles het beste  met  je voor heeft … de ‘Zit ik wel nog op mijn plek?’ vraag… Tussendoor een kleine, wellicht niet toevallige, ‘windstoot-pauze’, waar ik -wat had je gedacht?- een bepaalde betekenis aan geef;-). En dan heb ik het nog even over waar ik me helemaal enthousiast over voel. Word je graag ‘up to date’ gehouden over dat waar ik me zo enthousiast over voel? Zet je dan op de ‘VIP’-lijst via onderstaande knop. Hou me op de hoogte van de lancering jaartraject 2024 Heb je ook ‘zit ik nog op mijn plek’-vragen?’ Via onderstaande knop kan je me contacteren  met  je loopbaanvraag. Voor deze b...

  Vorige week was ik op lente-route waarin ik mezelf en mijn metgezellen mocht meenemen in de diepgaande ervaring van vasten. Een rode draad doorheen deze week was onze  mind (set). De intentie en  mind (set) waarmee je dergelijk proces ‘aan- en doorgaat’ is zeer bepalend. Het zijn je  intentie en  mind (set) die bepalen hoe je dit ervaart, hoe het proces verloopt en ook hoe je lichaam reageert. Niet in de weerstand gaan, maar net helemaal in voeling zijn met (wat er gebeurt in en met) je lichaam zijn voor mij cruciaal in deze route. Zowel bij het vasten als bij bijvoorbeeld onze ochtendlijke zwem in het ijskoude meer. Jezelf ‘oppompen en oppeppen’ om van hieruit het koude water ‘op karakter’ en vanuit wilskracht in te gaan… dat is niet hoe het werkt voor mij. Voor mij werkt veeleer het tegendeel.  Vanuit een bewuste keuze. Stap voor stap. Elke stap bewust meemaken en voelen. Bij elke stap voelen dat het nu oke is. In het moment blijven. Nog niet bezig...