En route met Barbele

  IK volg MIJN pad. IK zit op MIJN pad. Gaat dat dan alleen maar over IK en MIJN? En wat als mijn partner daar niet in mee wil? Wat als mijn omgeving me hierin tegenhoudt? Wat als ik me gevangen voel in een relationele of professionele kooi? … al dan niet bedekt met een laagje goud? Een begrijpelijke, terechte en waardevolle vraag die ik in mailbox ontving. Naar aanleiding hiervan nam ik afgelopen donderdag een tweede aflevering van de podcast ‘En route met barbele’ op. Het voelt als een waardevolle aflevering voor velen. Ook als je partner wel ‘mee wil’ en ook als je geen partner hebt, het partnerschap met jezelf niet meegerekend 😉 Beluister de podcast via onderstaande link

  Daar waar ik tijdens de maand juli weinig drive en inspiratie voelde, kwam dit begin augustus vanzelf terug. De drive en inspiratie vertalen zich onder andere in het nieuwe  volg-je-hart-s-tochtjaartraject  dat ik verder vorm aan het geven ben. Ook vorige week stroomde de inspiratie, drive en creatie bijna over (zou dit kunnen? 😊) tijdens mijn  creatiedagen aan zee met Aline . We namen er in het moment ook een eerste podcast op. Het speelde al een tijdje in mij om een podcast te starten. Ik luister zelf heel graag naar podcasts en nu en dan kwam het zo al eens in me op om er ook zelf één te starten. Een podcast waarin ik je meeneem op mijn route en op die van metgezellen op mijn pad. Omdat ik geloof dat mensen niet zozeer waarde hebben aan het delen van bepaalde ‘resultaten’ van en op mijn weg, maar veel meer hebben aan een inkijk in  de weg naar die ‘resultaten’ . En daar voelt een podcast een heel goed en toegankelijk middel voor. Ik hield me wat in va...

  Ik ervaar de laatste tijd als wat vreemd, op een bepaalde manier wat zwaar. Ook al is het zomer en vakantie. Dit ervaar ik vooral op sociale media. Ik schreef er onderstaande post over. Misschien niet zo helder voor iedereen. Wellicht wel helder en van waarde voor wie het herkent. Een toeschouwer. Zo voel ik me een beetje afgelopen weken . Dan toch als ik het over het online/virtuele stuk van mijn leven heb. Ik ervaar het als oke, nodig, nuttig en zeker interessant om zo af en toe eens ‘in de tribune van het leven’ te gaan zitten. Vanop een bepaalde afstand zie ik dingen passeren en gebeuren. Van aan die zijlijn voel en denk ik er ‘het mijne’ van. Niet om er iets van te denken en voelen op zich, maar om er mijn weg in te vinden en te gaan. Door er even in stil te staan. Door even te aanschouwen. Ik voel en filter. … Echte echtheid of gespeelde authenticiteit? Oprechte oprechtheid of verpakt opportunisme? Pure puurheid of een ‘on-pure ‘pure’ laag over nog meer on-puurheid’? ‘Waarh...