En route met Barbele

  Heb je wat priori-tijd voor een stukje over tijd op deze 29ste februari? Een ‘extra-time’ dag vandaag. 😉 Genoeg extra tijd voor alles wat je niet gedaan of afgewerkt kreeg afgelopen vier jaar? 😉 Of zoals Wietse het deze ochtend in de ‘support voor onderweg’-groep (gelinkt aan het jaartraject) treffend schreef: ‘29/2… de dag van de opgespaarde tijd.  🤔 Alles waar we afgelopen 4 jaar tijd geen tijd voor hadden, krijgt nu tijd… Dat werd tijd, denk ik dan maar.  😂  Ik zou zeggen: maak er een boeiende tijd van’ Ik maak er alvast een boeiende (reflectie)-tijd van. Naar aanloop van de winterroute volgende week, ben ik deze dagen bewust met tijd bezig. Althans ik word me bewust bewust van   welke impact tijd op me heeft. Of eerder :  welke impact ik tijd op mij laat hebben…. Vanuit het besef en weten dat  tijd in wezen niet bestaat …. Dat het een gecreëerd menselijk concept is… Een concept om gebeurtenissen te ordenen, te regelen en te plannen. We hebben...

  Terug van een weekje bergen, zon en sneeuw. Het heeft mij en ons goed gedaan. Onderweg terug naar huis, schreef ik op facebook: Ik ben terug onderweg naar huis en neem mee… de BERG-(in)-zichten de BERG-ver-ge-zichten de BERG -lucht de BERG-rust de BERG-helderheid de BERG-kracht de BERG-stevigheid de BERG-bochten de BERG-flow de BERG-snelheid de BERG-stil-stand de BERG-quality-family-time de BERG-vriendschap de BERG-gezelligheid de BERG-honger de BERG-moeheid de BERG-energie de BERG-speelsheid het BERG-plezier het BERG-licht … het BERG-ZIJN Zo’n week is voor mij ook een week van afstand nemen. Dat zijn zo van die momenten waarin ik als vanzelf reflecteer, aanschouw, beschouw, mijmer, … tijdens de momenten alleen op een lift, tijdens het afdalen, tijdens zo nu en dan even wachten, stil zitten of stil staan… Afgelopen week gingen mijn mijmeringen vaak richting de thema’s spiritualiteit, de new-age beweging, de nieuwe aan-trek en aan-trekkelijkheid van geloof… Ik kreeg hier en daar d...

  Ik zit in een periode waarin ik heel veel aan het afronden, afsluiten en loslaten ben. Van hieruit kom ik als vanzelf in nieuwe ruimte, nieuwe flow, nieuwe inspiratie, nieuwe mogelijkheden… terecht. Maar niet zonder dat  het door-voelen van het afronden hier en daar wel wat pijnlijk aan-voelt … Zo heb ik vorige week  eindelijk een slapende vennootschap ontbonden . Een vennootschap die ik 7 jaar geleden ‘oprichtte’ als managementvennootschap. Dit was gekoppeld aan het oprichten van de vennootschap van Compagnon de route, toen nog met een vennote. Een  vennootschap waar er bijna niets in en mee is gebeurd . Het meest ‘spectaculaire’ dat in en met deze vennootschap gebeurde was het aankopen en afbetalen van onze wagen. Verder niets of bijna niets. Afgelopen 2 jaar werden er welgeteld 2 facturen uitgeschreven, aan mezelf dan nog wel, ttz aan mijn andere vennootschap Compagnon de route 😊 Een vennootschap die dus bijna niets opbracht en vooral heel veel kostte. Een venn...