En route met Barbele

  Naar aanleiding van mijn deelname aan Open Bedrijvendag (5 oktober 2014) werd mij gevraagd wat het leven als zelfstandige boeiend maakt. Boeiende vraag… Ik werkte 13 jaar als docent aan de Hogeschool, met veel passie, gedrevenheid en enthousiasme. Toen het enthousiasme en de energie beetje bij beetje steeds verder wegzakten, was het voor mij duidelijk dat ik nieuwe wegen diende te bewandelen. Terug gaan studeren, job en vaste benoeming achter mij laten en ‘springen’ in de – voor mij nog ongekende – wereld van de zelfstandige ondernemer! Wat mij hierin het meest aanspreekt,  is dat er niets vastligt en alle mogelijkheden open liggen. 6 jaar geleden dacht ik nog ‘de job van mijn leven te hebben’, ik was ervan overtuigd dat ik docent zou zijn tot aan mijn pensioen. Ik stelde dit zelfs niet in vraag. Maar hoe gevarieerd die job ook was, toch ligt heel wat min of meer vast, is er een grote voorspelbaarheid. Je collega’s, je lessenpakket, de vakantieperiodes, je loo...

  In april en juni genoot ik van mijn prachtig lavendelgroendak dat tegen mijn verwachting in na slechts 3 maanden aanplanting in volle bloei stond. In waande me echt in de Provence. Vele mensen geven me trouwens aan dat Mens Sana precies een plek is waar je je ergens anders op de wereld waant. Eind juni is het lang heel warm geweest. Het werd een kleine catastrofe voor mijn lavendelgroendak. Ik had het niet onmiddellijk in de gaten want de plantjes aan de voorkant bleven het goed doen. Tot Wouter, mijn tuinaannemer, eens kwam en zei dat we dringend water moesten geven. De plantjes zijn nog niet voldoende doorworteld om zo lang zonder water te kunnen. Dagenlang sproeiden we met 2 automatische sproeiers. Het komt wel goed, dacht ik, ik telde dat er mogelijks 80 plantjes vervangen zouden moeten worden. Afgelopen weekend snoeide ik handmatig alle plantjes en ik kon er niet omheen: niet 80 maar wel 600 plantjes waren helemaal verdord, droog, dood...

  Ook ons Annabel is ‘afgestudeerd’ … aan de kleuterschool. 10 jaar lang gingen één of meerdere van onze kinderen naar het kleuterbos, een klein, gezellig schooltje in een bos… Toen ik vorige vrijdag met Annabel de allerlaatste keer naar school stapte sprak ik haar er over aan. Het is je laatste dag in het kleuterbos Annabel.   Besef je wel dat dit je laatste dag is? Dan kom je hier nooit meer terug naar school… Alsof ik wilde dat ze er iets bij voelde, alsof ik wilde dat ze dit moment speciaal vond. Maar nee, ze had hier geen oor naar. Ze huppelde gewoon vrolijk naar school, gewoon zoals anders. Ze had geen interesse om te mijmeren, terug te kijken of sentimenteel te doen… Ze zei me met haar gedrag: ik leef gewoon nu mama, moeten we daar nu zo speciaal over doen? En ja, ik zeg het zo vaak aan klanten ‘het leven is één en al verandering en evolutie, dat is de enige zekerheid die we hebben’,… Waarom willen we toch zo hard vasthouden aan het verleden, het bekende?  Ik ...

  Vorige week de laatste les gehad aan de Levensschool, alle examens afgelegd, 4 jaar studie afgerond. Erkend als dienstverlener voor de KMO portefeuille voor advies en opleiding aan bedrijven , zondag examen afgelegd voor toetreding tot de beroepsvereniging voor gezondheidsbegeleiders,… Ik ben zo goed als ‘afgestudeerd’,… Onmiddellijk nadat mijn examen zondag afgerond was voelde ik heel duidelijk mijn spieren in onderrug samentrekken, zonder de minste concrete aanleiding. Geen verkeerde beweging, ik zat zalig in de zon na te genieten,… Sindsdien loop ik lichamelijk ‘geblokkeerd’ rond. Ik ben niet gevoelig voor rugpijn, ik voelde geen stress voor examens, audits en dergelijke,… Maar nu het allemaal achter de rug is, ‘spreekt’ mijn lichaam toch. Mijn rugpijn nodigt me uit toch eens ‘in de spiegel te kijken’,… en ja, eigenlijk voel ik dat ik me toch veel druk op leg. De zaak ‘moet’ goed draaien, ik ‘moet’ mijn afbetalingen kunnen doen, ik wil mijn gezin perse tonen dat het ...

  Als ik ’s morgens met Annabel naar school stap, passeer ik reeds enkele dagen volgende ‘mededeling’… ‘Als je uw hondendrol nu niet meteen meeneemt is dat geen probleem… – ik geef je er dan eens goed van langs’ zegt type 8 – ik ruim hem dan zelf wel op om problemen te voorkomen’ zegt type 9 – ik breng de politie dan op de hoogte’ zegt type 1 – ik doe hem dan wel weg voor je omdat ik weet dat je dat zal appreciëren’ zegt type 2 – ik leg er dan 10 voor jouw deur’ zegt type 3 – ik zal me gewoon slecht voelen en humeurig lopen en daar moet je dan maar mee kunnen leven’ zegt type 4 – ik zoek dan op wat de te nemen stappen zijn om dit op te lossen’ zegt type 5 – ik vraag aan mijn verzekeringsmakelaar wat ik hier mee moet doen’ zegt type 6 – ik neem onmiddellijk mijn schop en  ruim dit op, weer een nieuwe ervaring bij’ zegt type 7 Zullen we er komen denk je als we vanuit ons EGO blijv...

  Ook gaan stemmen afgelopen zondag? Heb je een bewuste stem uitgebracht? Ik niet… Ik had een vreemd gevoel in het stemhokje. Ik wist helemaal niet voor wie ik mijn stem zou uitbrengen. Ik voelde een grote gelatenheid, zelfs een soort onverschilligheid. Had geen flauw benul van de programma’s van de verschillende partijen. Ik had me er vooraf totaal niet mee bezig gehouden, deed zelfs geen stemtest dit jaar. Ik heb met andere woorden heel onbewust gestemd. Ik ben hier niet trots op… en vraag me ook af hoe dit komt. Zo bewust ik sta in het dagelijks leven, zo onbewust stond ik daar in dat stemhokje…. En wat met het gevoel? Ik voel dat ik weinig tot geen vertrouwen heb in de politiek, ik heb er de minste affiniteit mee.  Terwijl ik ervan overtuigd ben dat er ook mensen in de politiek zitten die het goed menen. Ik voel ook dat ik geen zin heb om voor of tegen iemand te stemmen. Vroeger was ik docent, nu ben ik zelfstandig,… dat feit maakt dat een andere partij nu b...

  De opendeurdag van Mens Sana is goed geweest. Met dank aan de tuinmarkt die doorging in het park hier recht tegenover. Ik zag hierin een opportuniteit en heb deze genomen. Een stoepbord van bij de bakker, mijn deur openzetten, en de kinderen wat foldertjes laten uitdelen en zelfs mensen bij de hand nemen om eens te komen kijken naar de nieuwe zaak van hun mama. Meer hoefde ik niet te investeren. Eens de stroom op gang, bleef het stromen. Mens Sana maakte deel uit van de markt. Dat er veel volk was, had ik verwacht. Mensen zijn nieuwsgierig, de bouw ligt wat verscholen in het groen achter een kapel. Wat is dat daar eigenlijk? … Nu hadden mensen voor het eerst de kans om zomaar eens te komen kijken. Ik verwachtte dat mensen vooral interesse zouden hebben in de tuin, het speciale gebouw, de gebruikte materialen,… Wat ik niet verwacht had was dat er heel veel inhoudelijke interesse was. Het deed vele mensen iets hier binnen te komen. Vele mensen toonden veel openheid, zelfs hun ...