Posts

Iets uit niets

Afbeelding
  Hier ben ik terug. Mijn blog schrijven is ook even in vakantiemodus gegaan. Ongepland. Het gebeurde vanzelf. De zomerperiode is dé periode om een ‘stop’ in te lassen.  Vanuit die ‘stop’, vanuit wat trager leven, vanuit stilte,…. geef je de kans om nieuwe ideeën, inzichten, dromen,… geboren te laten worden. ‘Iets’ komt altijd uit ‘niets’. Als we maar blijven doorgaan en nooit een pauze, een stop inlassen, creëer je niet te ruimte om het nieuwe een kans te geven. Ik heb deze zomerperiode laten inspireren. Door boeken, tijdschriften, de natuur, een andere omgeving, een opleiding, de stilte, toeristen …. al wandelend, lopend, zittend, liggend, zwijgend, babbelend…. met al mijn zintuigen,….  Het werpt zijn vruchten af.  Ik zit terug vol ideeën en vooral vol ‘zin’ om ‘het nieuwe werkjaar’ aan te vatten. Ik merk dat de zomer ook bij veel van mijn klanten een ‘vruchtbare’ periode is. Veel nieuwe keuzes, nieuwe ideeën, projecten die ontstaan,…. Ik kreeg ...

Kracht en tegenkracht

Afbeelding
  erug van een weekje vakantie. Het heeft mij en mijn gezin goed gedaan. Ik ‘snakte’ naar een week niets ‘moeten’. Een week volledig ‘offline’. Gsm en laptop bleven thuis. Een week niet beschikbaar zijn, enkel voor mezelf, partner en kinderen. Die behoeftes werden volledig ingevuld. Opstaan en doen waar je zin in hebt.  Eten en drinken heb je maar te nemen. Tafel wordt afgeruimd, afwas wordt gedaan, bed wordt opgemaakt,…. Ik genoot ervan. Maar tegen het einde van de week kwam ook weer het verlangen naar het tegendeel… Vanuit ‘niets’ doen weer het verlangen  naar zinvol bezig zijn. Vanuit ‘overvloed’ weer verlangen naar  soberheid en puurheid, … gewoon een tas soep met een boterham is ook goed Vanuit ‘entertainment en amusement’ weer verlangen naar  stilte en diepgang … Vind ik het jammer dat het ‘alweer’ voorbij is? Stort ik me weer volledig in mijn werk? Verlang ik al naar de volgende vakantie? …. Nee, ik neem een stukje ‘woestijn’ mee uit Egypte. Dat wat ...

Voor vader

Afbeelding
  Sinds kort mag ik maandelijks een column schrijven voor Karaat magazine om de ‘lege plaats’ in te vullen. Voor de editie van juni (gepubliceerd in editie Waregem) schreef ik onderstaand column ‘voor vader’. Ik publiceer het vandaag ook graag als blog.   Voor vader Moederdag is voorbij. Vaderdag komt eraan. Vaderdag… ik herinner me nog dat mijn moeder mijn vader eens volgend cadeau gaf: ze ging de hele dag weg en mijn vader mocht de hele dag voor zijn kroost, 9 kinderen, zorgen. Zo kon hij echt voelen dat hij vader was. Aldus mijn moeder. En mijn moeder, die alle dagen ‘huisvrouw en moeder’ was, mocht op  Moederdag eens alleen zijn, eens alleen weg gaan. Dat was voor haar een mooi cadeau op Moederdag. In stilte en alleen in verbinding met haar kinderen en naasten. Vaderdag, Moederdag, Valentijn, verjaardagen, Nieuwjaar, Kerstmis,… Eigenlijk zeggen die dagen me niet zo veel. Ik hou niet van de ‘verwachtingen’ rond dergelijke dagen. Wat ben ik blij dat ik zonder verplichti...

Het reptiel in Barbele

Afbeelding
  Vorige week vrijdag ontving ik een groep mensen om in de diepte van onze persoonlijkheid te duiken. De avond ervoor begeleidde ik nog een groep. Het was een intense sessie. Na middernacht ging ik slapen met het vooruitzicht dat ik ’s morgens vroeg zou opstaan om alles nog in orde te brengen om de nieuwe groep te ontvangen. Het vooruitzicht dat er op vrijdagavond nog afspraken gepland stonden tot ’s avonds laat en dat de trein zaterdagmorgen al om 5u57 vertrekt richting Lommel voor opleiding, zal me wellicht wat onrustig doen slapen hebben die nacht. Vrijdagmorgen sta ik vol goede moed op met ‘zin in mijn dag’. Normaalgezien ontbijt ik elke ochtend rustig met de kinderen. Daar sta ik op , dat is het meest kwaliteitsvolle moment van de dag met hen. Die vrijdagochtend moest er nog teveel gedaan worden. Zaal klaar zetten, mapjes maken, tapijt stofzuigen, achter pastabuffet rijden, mijn ‘enneagramopstelling’ uitzetten, ….  Dit alles moest gebeuren voor 8u30. Hierbovenop lag ons h...

Geachte procureur des Konings

Afbeelding
  Geachte procureur des Konings Gisteren ontving ik van u een brief met als mededeling dat als ik mijn boete van 120 euro niet binnen de DRIE DAGEN stort, zal gedagvaard worden om voor de politierechtbank te verschijnen. Ik help u even herinneren want misschien herinnert u zich mijn misdaad niet meer zo goed: Zondag 26 oktober 2014 volgde ik een navorming in Antwerpen. Ik parkeerde mijn auto in een woonbuurt met smalle straatjes. Een paar dagen later kreeg ik het bericht dat …, Agent van de politie, …, Inspecteur en …, Agent van de politie om 10:06 uur hebben vastgesteld dat de bestuurder van mijn voertuig, ik dus,  in overtreding was. Een overtreding 2de graad.  Door mijn geparkeerde auto zou het tweerichtingsverkeer in deze straat niet meer mogelijk zijn. De reglementaire parkeerplaatsen zouden duidelijk aangegeven zijn door een andere kleur van wegbedekking. Ik was niet akkoord met mijn boete om verschillende redenen. Ten eerste had ik gee...