En route met Barbele

  ‘Ondernemen met hoge goesting-gisting|de kracht van mensen en waarden’, is de titel van een gezellig boekje van Luc Vermeersch dat ik momenteel aan het lezen ben in functie van het Etion boekt traject dat ik samen met een groep ondernemers vorm en inhoud geef. In het boek gaat de focus sterk naar het  belang van je waarden als fundament voor je bedrijf . Van hieruit vroeg ik aan Naomi of wij onze waarden eigenlijk al eens hadden neergeschreven. We kwamen ertoe dat deze in  onze waarom   juiste link verwerken   verwerkt zitten. Het was goed er eens bij stil te staan want voor ons zijn deze intussen zo vanzelfsprekend. Het gaat er uiteindelijk ook niet om of je waarden als bedrijf, school of mens neergeschreven staan, maar wel  of je deze waarden ook ervaart  bij een bedrijf, school of persoon. Hiermee ontkracht ik zeker niet de waarde, zelfs noodzaak, om je waarden als organisatie ook neer te schrijven. Dat hebben wij intussen ook gedaan. Dank vo...

  Er kwamen heel wat reacties op mijn vorige blog   ‘Durf jij overbodig te zijn?’ . Naast de publieke reacties onder de blog, kwamen ook nog heel wat individuele mailtjes en vragen binnen. Positieve, kwetsbare mailtjes, vaak vanuit een   geraakt en geconfronteerd zijn met zichzelf   door het lezen van de blog. ‘Durf ik een positief overbodige ouder te zijn? ‘Wie ben ik nog als ik niet nodig ben?’ ‘Zou het kunnen dat mijn ‘ik zal jou missen’ een vraag is naar het antwoord ‘ik jou ook’… zodat ik bevestig wordt in mijn nodig zijn? …. Ik raakte een gevoelig thema . Ouderschap, kinderen,… we komen met dit thema héél dicht bij iemands gevoeligheden. Een thema waar je vaak ook niet aan mag raken….. omdat het ons zo confronteert met onze kwetsbaarheid. We kunnen niet ontkennen dat kinderen en opvoeding ons confronteren met onszelf. Wie hoort het zichzelf zeggen? ‘Ik wilde zeker niet zijn als mijn moeder… en ik betrap mezelf erop dat ik net hetzelfde doe’. Of wie gaat er in c...

  Deze blog schrijf ik vanuit het kantoor, bestaande uit 3 appartementen 😊, van het Codewell team in Macedonië. We zijn hier een hele week om samen met het team onze nieuwe websites, webshop en kompas app structureel en inhoudelijk verder vorm te geven. Ik ben dus een week van huis. Velen denken dat ik dan, als mama van vijf, heel wat organisatiewerk heb gehad vooraf. Mag ik eerlijk zijn? Mijn organisatie vooraf bestond uit het sturen van één berichtje zodat Annabel en Minne, onze dochters, op hun turntraining geraken en het maken van een afspraak bij de garage omdat er iets mis is met onze remmen. Meer heb ik niet gedaan, behalve mijn valies gemaakt. Geen eten gekookt en ingevroren, niet voor een volle frigo gezorgd, geen kleren klaar gelegd, geen boodschappen gedaan, geen lijstjes waar ze aan moeten denken, geen grootouders ingeschakeld,… Van hieruit bel ik ook niet dagelijks om te horen hoe het gaat, hen te herinneren aan dit of dat, te weten hoe hun toetsen zijn geweest, te ho...

  Ik kom de laatste tijd veel in contact met nieuwe mensen, dit via verschillende wegen. Een vraag die dan vaak gesteld wordt is: wat doe jij eigenlijk? Dan vertel ik over wat we met Compagnon de route afgelopen jaar allemaal hebben gerealiseerd en waar we op dit moment heel intensief mee bezig zijn naar de toekomst toe. Aan het einde van mijn verhaal krijg ik veelal de vraag: En jij hebt ook nog 5 kinderen? Slaap jij eigenlijk nog? Eerlijk? Ja ik heb 5 kinderen die ik intussen veel regelmatiger zie. Ik slaap heel goed en ten opzichte van een jaar geleden heb ik nu een agenda met véél meer open ruimte. Ik volg terug opleidingen, lees terug boeken en plan terug te sporten 🙂 Tegelijkertijd ben ik nog nooit zo creatief, efficiënt en productief geweest als nu. Wat is mijn sleutel? Wij, Naomi en ik, werken niet zoals klassiek voorgeschreven, onderwezen en verwacht wordt. En al zeker niet volgens de achturenindeling die vanuit de industrialisatie in het leven werd geroepen ter...

  Op basis van tekeningen die ik laatst maakte tijdens een opleiding, werden er een aantal veronderstellingen/suggererende conclusies over mij gemaakt: -Ik leef teveel in het verleden -Ik  ben te weinig verbonden met mijn kinderen -Ik zet mezelf teveel op de tweede plaats -Ik leef teveel vanuit mijn hoofd -Ik onderdruk de vele overlijdens binnen mijn familiesysteem Ondanks het feit dat ik de docenten, de opleiding en het opleidingscentrum absoluut als kwaliteitsvol en betrouwbaar aanzie, aanvoel en ervaar, voelde ik geen verbinding met deze ‘conclusies’. Ik voelde me er ook niet door geraakt. Ik was me er onmiddellijk van bewust dat het  aan mij was om te kiezen wat ik met deze info deed . Ik kan het een deel van mijn geloofsysteem laten worden en me hierdoor laten leiden. Of ik kan ervoor kiezen verbinding te houden met hoe ik zelf mijn realiteit beleef, met wat mijn leven, mijn gevoel, mijn gezin, mijn naasten, mijn realiteit mij spiegelen en dat is ongeveer comple...