En route met Barbele

  Toen ik gisterenochtend het bakkerijtje hier wat verderop (Montsauches Les Settons) binnenkwam, was een man zijn ongenoegen aan het uiten over de croissant die zonet voor hem in een zakje gestoken werd.  Deze was te klein naar zijn goesting,  ‘in Parijs zijn de croissants veel groter’  zo zei hij (in ’t Frans dan 😉) De bakker trekt zijn ogen even op in mijn richting. Ik ‘antwoord’ met gelijk-‘aardig’ 😉 opgetrokken ogen… Ik zie het probleem niet. Ik zie in elk geval een croissant die bijna dubbel zo groot is als de gemiddelde croissant in België. De bakker, die me een lieve, jonge, frele, hardwerkende gast lijkt te zijn, gaat zijn bakkerij binnen en komt terug met een nieuwe croissant. Hij houdt hem tussen zijn twee wijsvingers op ooghoogte van de ontevreden man en vraagt hem of deze groot genoeg is. ‘ Ben je een Parisien misschien?’  Ja, dat was hij en daar was hij duidelijk trots op. ‘ Moi, je suis d’ici. Je suis un Morvandiau’ ( zo noemt een geboren e...

  Lang geleden dat ik nog eens iets deelde. Ik ben nochtans veel ‘en route’ en ‘in de weer’. Momenteel vertoef ik reeds sinds het begin van de ‘grote vakantie’ in De Morvan met mijn gezin. We mochten terug fijne gasten ontvangen en maakten ook een 3-daagse ‘uitstap’ naar het Jura-gebergte. ’t Zijn al mooie, ontspannende, fijne, verbindende weken geweest na echt wel heel drukke maanden. Waar ik dan zoal mee bezig ben? Met veel. Ook zaken/projecten die ‘ongepland’ op mijn pad kwamen en waar ik een ‘volle ja’ op voel, ondanks mijn toch wel heel goed gevulde agenda en mijn telkens terugkerend ‘voornemen’ dat het nu toch echt wel genoeg is  . Maar je houdt nu eenmaal niet tegen wat ‘bedoeld’ is.  Je houdt, inspiratie, creatie, kortom leven niet tegen .   Als vanzelf ben ik ook in heel wat samenwerkingen en co-creaties ‘gerold’. Ik die eigenlijk best op mezelf werk en functioneer. Elk van deze samenwerkingen zijn er zo natuurlijk gekomen en in elk van deze samenwerkin...

  Nooit gedacht. Nooit gedacht dat ik me ooit nog openlijk zou verbinden aan een ander bedrijf. En al zeker niet aan een multi level marketing bedrijf. Een Amerikaans bedrijf dan nog. Maar het is wel gebeurd. Ik ben overstag gegaan.  De essentiële oliën van DoTerra zijn erin geslaagd om intussen al gedurende 2,5 jaar een integraal deel uit te maken van mijn dagelijkse leven en ook dat van mijn gezin en familie. Daar is nog nooit eerder een product, supplement of bedrijf in geslaagd. Laatst ruimde ik hier eens mijn kasten op en ik vond nog allerlei strips en potjes van één of ander supplement terug die ik afgelopen 15 jaar ooit wel eens ben beginnen nemen, maar nooit uitnam. Ook al betaalde ik er veel geld voor.  Ik ben totaal niet therapie-trouw  op dat vlak. En al zeker niet als ik niet direct een bepaald resultaat voel. Ik  geloof eigenlijk ook dat we dat allemaal niet nodig hebben . Dat alles wat we nodig hebben al in ons zit. En dat geloof ik nog steeds. All...

  7 keer 7 keer zou  iemand iets moeten zien of horen vooraleer het echt de aandacht of interesse wekt. Een belangrijk gegeven binnen marketing. Je hoort het in elke opleiding of bij elk advies. Er is duidelijk geen marketeer aan mij verloren gegaan.  Ik denk dat ik in de 14 jaar dat ik onderneem nog nooit aan die 7 ben geraakt, op mijn gratis ‘vind je pad traject’ na. Of van die vooraf ingeplande reclame posts of mails… het heeft bij mij nooit gewerkt. Dat wat ik op een bepaald moment schrijf en stuur moet op dat moment ook kloppen met hoe mijn leven, dag of moment op dat moment is en wat ik op dat moment voel. Een marketing-planning heb ik dus niet.  Zo leven en ondernemen brengt me veel verrassingen.  Verrassingen van soorten  Zoals nu.  Ik keek afgelopen dagen, te midden een heel drukke periode, even vooruit in mijn agenda en merkte dat ik komende maandag een inspiratiesessie heb gepland. En dat ik dit hooguit eens ergens onderaan op mijn nieu...

  Of ik vaak yoga doe? Nee, dat doe ik eigenlijk nooit. Al doet mijn rug wat rekken, strekken en draaien me af en toe wel goed  Of ik vaak mediteer? Nee, ook dat doe ik eigenlijk nooit. Vanuit mijn dagdagelijkse leven met bewuste – en af en toe ook minder bewuste ;-) – aandacht leven, word ik daar niet toe ‘uitgenodigd’ of door ‘aan-gesproken’. Of ik vaak ademhalings-werk doen? Ook niet. Zelfs met mijn gevoeligheid voor astma niet. Af en toe bewust uit-ademen. Dat doe ik wel. En vooral niet teveel dingen onbewust in-ademen of ‘in mij’ laten komen…. Mijn adem niet ergens ‘halen’, maar gewoon door mij laten stromen. ‘Adem-halen’, wat een vreemd ‘concept’ toch. Waar zou ik die dan moeten ‘halen’? … Of ik vaak bepaalde rituelen of ceremonies volg? Nee, ik voel me er niet door aangesproken. Enkele jaren geleden volgde ik eens een zweethutceremonie. Ik weet niet precies waarom, maar ik hou daar een dubbel gevoel aan over. Ik werd in elk geval niet ‘getrokken’ naar ‘meer va...

  Lang geleden dat ik nog eens iets schreef. Ik mocht intussen prachtige routes mee-maken, ben ‘al singletaskend’ met veel tegelijk bezig momenteel en ik ontvang hier ook heel veel energie voor en van. Ik heb het gevoel  zoveel te vertellen te hebben dat ik niet tot vertellen of verslag kom . Wellicht hoeft ook niet alles altijd verteld te worden… Laat het mij dan nu misschien even bij de komende  lente-route  houden. Ik heb er zin in. Zin om samen met zes metgezellen te zuiveren. Diep te zuiveren. Op en door alle lagen. Ik voel dat het de tijd is ervoor. Ik voel het van binnenuit. Normaalgezien vast ik enkele keren per jaar. Wanneer ik het voel. Van enkele dagen tot enkele weken. Behalve afgelopen jaar.  Ik vertoefde na de lente-route vorig jaar vooral in een soort fysieke comfortzone. Een jaar lang. Niet gevast. Geen koudebaden. Geen prioriteit voor gezonde voeding. Weinig bewogen. Meer geslapen. Minder vroeg op staan. Niet komen tot dingen die ik had ‘gepland...

  Heb je wat priori-tijd voor een stukje over tijd op deze 29ste februari? Een ‘extra-time’ dag vandaag. 😉 Genoeg extra tijd voor alles wat je niet gedaan of afgewerkt kreeg afgelopen vier jaar? 😉 Of zoals Wietse het deze ochtend in de ‘support voor onderweg’-groep (gelinkt aan het jaartraject) treffend schreef: ‘29/2… de dag van de opgespaarde tijd.  🤔 Alles waar we afgelopen 4 jaar tijd geen tijd voor hadden, krijgt nu tijd… Dat werd tijd, denk ik dan maar.  😂  Ik zou zeggen: maak er een boeiende tijd van’ Ik maak er alvast een boeiende (reflectie)-tijd van. Naar aanloop van de winterroute volgende week, ben ik deze dagen bewust met tijd bezig. Althans ik word me bewust bewust van   welke impact tijd op me heeft. Of eerder :  welke impact ik tijd op mij laat hebben…. Vanuit het besef en weten dat  tijd in wezen niet bestaat …. Dat het een gecreëerd menselijk concept is… Een concept om gebeurtenissen te ordenen, te regelen en te plannen. We hebben...