Ik ben geen kwaaie
Ik ben geen ‘kwaaie’. Ik word of voel me van nature niet snel kwaad. Je krijgt me ook niet snel kwaad. Toch en uiteraard heb ik ook grenzen. Bepaalde grenzen liggen dicht en andere liggen ver tot heel ver. Zo af en toe wordt er eens over zo’n verre grens gegaan . Over mijn grens van geduld, flexibilteit, (kansen) geven, begrip, inleving, empathie… Deze grenzen kunnen ver tot heel ver liggen bij mij. Zonder dat ik hierbinnen over mijn grens laat gaan of mezelf tekort doe. Daar ben ik meestal sterk in voeling mee. Dat heb ik onder-weg en gaande-weg geleerd. Wanneer er echter een reeds verre grens wordt over gegaan, voel ik kwaadheid. Kwaadheid in een heel zuivere, pure, krachtige vorm. Zuiver, puur en krachtig omdat kwaadheid (voelen) niet mijn aard is. Die kwaadheid aankijken, die kwaadheid kunnen en ook durven door-voelen voelt heel intens, maar ook intens krachtig. Omdat er een duidelijk signaal mee gegeven wordt, omdat er een duidelijke uitnodiging onder...