En route met Barbele

5 maart – het leven legt me stil Ik word vanuit bijna stilstand omver geskied. Mijn ski-latten klikken niet uit. Ik hoor en voel zowat alles in mijn beide knieën kraken, scheuren en breken. Sindsdien ben ik een weg aan het gaan die ik niet gepland, noch voorzien had. Ik deel hierbij wat  operatie-, hospitalisatie-, medicatie- en revalidatie-ervaringen  voor wie daar mogelijks wat van opsteekt of wat aan heeft en voor wie gewoon nieuwsgierig of gewoon begaan is😉 23 april – operatie rechterknie (reconstructie voorste kruisband) ‘ We verdoven bij deze operatie wat extra aangezien dit een nogal pijnlijke operatie is ’ is het laatste wat ik de anesthesist hoor zeggen. Het volgende moment word ik wakker in de recovery. Er wordt mij een waterijsje aangeboden. Ik bedank vriendelijk. Dit wordt mij nog een aantal keer opnieuw aangeboden. Blijkbaar zou je hierdoor minder misselijk uit de verdoving komen. Ik voel me niet misselijk en mocht dan wel zo zijn, dan heb ik daar mijn eigen midd...