En route met Barbele

  Vorige week de laatste les gehad aan de Levensschool, alle examens afgelegd, 4 jaar studie afgerond. Erkend als dienstverlener voor de KMO portefeuille voor advies en opleiding aan bedrijven , zondag examen afgelegd voor toetreding tot de beroepsvereniging voor gezondheidsbegeleiders,… Ik ben zo goed als ‘afgestudeerd’,… Onmiddellijk nadat mijn examen zondag afgerond was voelde ik heel duidelijk mijn spieren in onderrug samentrekken, zonder de minste concrete aanleiding. Geen verkeerde beweging, ik zat zalig in de zon na te genieten,… Sindsdien loop ik lichamelijk ‘geblokkeerd’ rond. Ik ben niet gevoelig voor rugpijn, ik voelde geen stress voor examens, audits en dergelijke,… Maar nu het allemaal achter de rug is, ‘spreekt’ mijn lichaam toch. Mijn rugpijn nodigt me uit toch eens ‘in de spiegel te kijken’,… en ja, eigenlijk voel ik dat ik me toch veel druk op leg. De zaak ‘moet’ goed draaien, ik ‘moet’ mijn afbetalingen kunnen doen, ik wil mijn gezin perse tonen dat het ...

  Als ik ’s morgens met Annabel naar school stap, passeer ik reeds enkele dagen volgende ‘mededeling’… ‘Als je uw hondendrol nu niet meteen meeneemt is dat geen probleem… – ik geef je er dan eens goed van langs’ zegt type 8 – ik ruim hem dan zelf wel op om problemen te voorkomen’ zegt type 9 – ik breng de politie dan op de hoogte’ zegt type 1 – ik doe hem dan wel weg voor je omdat ik weet dat je dat zal appreciëren’ zegt type 2 – ik leg er dan 10 voor jouw deur’ zegt type 3 – ik zal me gewoon slecht voelen en humeurig lopen en daar moet je dan maar mee kunnen leven’ zegt type 4 – ik zoek dan op wat de te nemen stappen zijn om dit op te lossen’ zegt type 5 – ik vraag aan mijn verzekeringsmakelaar wat ik hier mee moet doen’ zegt type 6 – ik neem onmiddellijk mijn schop en  ruim dit op, weer een nieuwe ervaring bij’ zegt type 7 Zullen we er komen denk je als we vanuit ons EGO blijv...

  Ook gaan stemmen afgelopen zondag? Heb je een bewuste stem uitgebracht? Ik niet… Ik had een vreemd gevoel in het stemhokje. Ik wist helemaal niet voor wie ik mijn stem zou uitbrengen. Ik voelde een grote gelatenheid, zelfs een soort onverschilligheid. Had geen flauw benul van de programma’s van de verschillende partijen. Ik had me er vooraf totaal niet mee bezig gehouden, deed zelfs geen stemtest dit jaar. Ik heb met andere woorden heel onbewust gestemd. Ik ben hier niet trots op… en vraag me ook af hoe dit komt. Zo bewust ik sta in het dagelijks leven, zo onbewust stond ik daar in dat stemhokje…. En wat met het gevoel? Ik voel dat ik weinig tot geen vertrouwen heb in de politiek, ik heb er de minste affiniteit mee.  Terwijl ik ervan overtuigd ben dat er ook mensen in de politiek zitten die het goed menen. Ik voel ook dat ik geen zin heb om voor of tegen iemand te stemmen. Vroeger was ik docent, nu ben ik zelfstandig,… dat feit maakt dat een andere partij nu b...

  De opendeurdag van Mens Sana is goed geweest. Met dank aan de tuinmarkt die doorging in het park hier recht tegenover. Ik zag hierin een opportuniteit en heb deze genomen. Een stoepbord van bij de bakker, mijn deur openzetten, en de kinderen wat foldertjes laten uitdelen en zelfs mensen bij de hand nemen om eens te komen kijken naar de nieuwe zaak van hun mama. Meer hoefde ik niet te investeren. Eens de stroom op gang, bleef het stromen. Mens Sana maakte deel uit van de markt. Dat er veel volk was, had ik verwacht. Mensen zijn nieuwsgierig, de bouw ligt wat verscholen in het groen achter een kapel. Wat is dat daar eigenlijk? … Nu hadden mensen voor het eerst de kans om zomaar eens te komen kijken. Ik verwachtte dat mensen vooral interesse zouden hebben in de tuin, het speciale gebouw, de gebruikte materialen,… Wat ik niet verwacht had was dat er heel veel inhoudelijke interesse was. Het deed vele mensen iets hier binnen te komen. Vele mensen toonden veel openheid, zelfs hun ...

  Terug terug van onderweg… De lente-route deze keer. Een route waar het programma en de dagindeling min of meer vast staan. Een route waarbij iedereen min of meer hetzelfde doel heeft: diep zuiveren. En toch, toch is het voor iedereen zo verschillend. De één gaat er -vaak onverwacht- door alsof het niets is. Elke ochtend het ijskoude water in. Niets eten. Kilometers wandelen. … Een ander voelt zich – toch ook wel onverwacht – fysiek heel slecht. En dit bleek tijdens onze week niets te maken te hebben met leeftijd, fitheid, gezondheid, leefstijl … Het heeft wel alles te maken met ieders persoonlijke thema’s en gevoeligheden. Fysiek, emotioneel, mentaal. Ook in een detox-vastenkuur gaat het daarover. Ook daar kijk je jezelf in de spiegel. Of krijg je een spiegel voorgehouden. Zo groot dat je er niet naast kan kijken. Van hieruit kan iemand oke leren zijn met het zich echt niet goed voelen. Van hieruit kan iemand stoppen met op zijn of haar tanden bijten. Van hieruit kan een route wa...

  Wekelijks maak ik graag wat tijd om voor jullie mijn blog te schrijven. Met evaringen, lessen, inzichten, inspiratie voor onderweg… Ik hoor vaak van mensen dat ze hier veel aan hebben, ja, er zelfs naar uitkijken. Dat doet me goed en motiveert me hier te blijven in investeren. Ook voor mij wordt dit uiteraard een mooi ‘archief’ waarin ik steeds eens kan terugkijken naar mijn doorgemaakte proces. Vandaag wil ik jullie een en ander vragen. Misschien om te beginnen om deze blog ook tot het einde te lezen, want het wordt een lange … Het is dan ook lang weekend he… Eva is een studente Toegepaste Psychologie in de afstudeermoduele Welness, health en Coaching. Eva loopt stage bij mij en maakt ook haar  bachelorproef in samenwerking met Mens Sana. Haar bachelorproef gaat over opvoeden, wellicht niet toevallig een thema waar ook ik sterk mee bezig ben. Voor dit werk heeft ze uiteraard informatie nodig die ze onder andere verzamelt onder de vorm van enquetes. Enquetes…, nee, ook ik be...

  Afgelopen dagen kwam er van alles op me af.  Ik wist niet waar eerst aan te beginnen en voelde een  stress  over me komen die me nog meer het overzicht deed verliezen. Ik besliste dan maar onkruid te wieden. Nee dat stond niet op mijn ‘to do’ lijst maar het deed me goed. Met je handen in de aarde zitten werkt heel aardend. Alles kon zakken en weer een plaats krijgen, ik kreeg weer overzicht en vat op op al wat me te doen stond. Sinds de plannen voor mijn centrum een 4-tal jaar geleden begonnen groeien , lieten we de tuin wat voor wat het was. Onkruid wieden… er was meer onkruid dan wat anders. Eens je eraan begint, zie je gewoon geen einde en geef je het al snel op. Nu alles opgekuist is, doe ik het met plezier en doet het me deugd. Terwijl ik zo bezig was, dacht ik: ‘eigenlijk doe ik net hetzelfde met mensen’,…. eerst een grote opkuis doen vanbinnen en de nodige inzichten en tools aanbieden zodat mensen het weer zien zitten om het ‘onkruid’ dat vanbinnen groeit ze...